O XOGO EN EDUCACIÓN INFANTIL

                       

Xogar é unha actividade pracenteira que inflúe directamente sobre o desenvolvemento intelectual e emocional do neno. O xogo espontáneo e libre favorece a maduración e a creatividade. A través do xogo, os pequenos empezan a comprender o funcionamento das cousas, o que se pode ou non facer con elas, comprenden que hai unhas regras de causalidade, de probabilidade e de comportamento que deben cumprir se queren que os demais xoguen con eles.

Se queremos coñecer aos nenos e todo o que lles rodea é necesario entender os seus xogos; observando estes descubrimos as súas pautas evolutivas, os seus anhelos, os seus medos, esas necesidades e desexos que non saben expresar con palabras e que atopan como via de escape no xogo.

Hai diferentes tipos de xogos que mostran a evolución dos nenos:
- Xogos funcionais, xogos de acción, de sensacións e movementos. Favorecen a conduta motórica do neno ayudandole a mellorar as súas calidades motoras, a súa coordinación e a súa percepción.
- Xogos de ficción ou simbólicos, axudan a mellorar as calidades psiquicas do pequeno, as súas relación coa contorna, as súas sensacións e axúdanlles a asimilar a información do mundo que lles rodea
- Xogos regulados e estruturados, deporte, xogos de competición. Estes xogos xa máis serios e con regras tanto de xogo como morais, axúdanlles a aprender conceptos sobre responsabilidade, presión emotiva, traballo en equipo e favorecen a madurez.

O xogo espontáneo do neno, o xogo simbólico é o culpable de que o neno madure e sexa capaz de entender o mundo que lle rodea, porque precisamente xogan a imitar situacións cotiás e vivencias dos seus semellantes pero transportandolas e ejecutandolas desde o seu punto de vista, adoptando o rol das persoas, animais, e obxectos que ven cada día ao seu ao redor. Por iso é importantisimo que o neno poida xogar e desenvolver todas as súas capacidades motoras, intelectuais e de interactuación cos demais e coa contorna. Por outra banda a personalidade do neno tamén virá definida por devanditos xogos, ayudandoló na maioría dos casos a liquidar problemas con se mesmo e cos demais. Ademais podemos observar como xoga e así intervir da mesma xeito para tratar de esponerle problemas ou asuntos co.

- É imprescindible para o neno. O xogo é necesario para o desenvolvemento intelectual, emocional e social.
- É partícipe directo da maduración psíquica: a asimilación, comprensión e adaptación da contorna.
- O neno ha de elixir o sitio e os medios para xogar facendo que sexa o máis espontáneo posible.
- Axuda na interrelación cos demais nenos e coa contorna, preparándoo para a vida adulta.
- Favorece a creatividade, e a capacidade de tomar decisións.
- É como un papel que interpreta o neno, ten un argumento, un comezo e un final que debe alcanzarse sempre para non frustar as súas metas.